Το πραγματικά ωραίο ιδεολόγημα της PAX TURKALA (μην σας σηκωθεί η τρίχα με τον νεολογισμό και επιπλέον νομίζω ότι και ο Ρήγας Φεραίος κάτι ανάλογο είχε κατά νού, με την μόνη διαφορά ότι έβλεπε κάποιους άλλους για "πρωταγωνιστές") είναι ικανό να δώσει ένα λειτουργικό όραμα στην σύγχρονη Τουρκία (και στους μορφωμένους και στους Ανατολίτες, και στους Κεμαλικούς και στους Ισλαμιστές) ικανό να αντικαταστήσει το κενό της μάλον αποσυρόμενης Τουρκικής υποψηφιότητας για την Ευρώπη.
Εμείς δεν έχουμε παρόμοια "απόσυρση" του "Ευρωπαικού" οράματος. Υπάρχει βέβαια μια τάση επιστροφής στην ιδέα της "Ψωροκώσταινας". Πάντως μια ελάχιστη "γιακωβίνικη" μειοψηφία (και όχι μόνο στο γνωστό ένα κόμμα των Λακεδαιμονίων- ΚΚΕ) δεν είναι ικανή να πετύχει τέτοια "απόσυρση". Τουλάχιστον όχι ακόμα. Πρέπει πάντως όπου την συναντάμε να την τσεκουρώνουμε αυτή την νοοτροπία "επιστροφής στην ελληνική κοιτίδα", ώστε να μην μπορέσει να μολύνει και άλλους.
Έχουμε όμως εμείς μια έλλειψη οράματος, που είναι τόσο αναγκαίο για να ζήσουμε όσο είναι και τα "φράγκα".
Μετά την είσοδο στην ΕΟΚ, την είσοδο στην ΟΝΕ, τους Ολυμπιακούς και την κατάληψη της Προεδρίας στην Σοσιαλιστική Διεθνή(!) λείπει ένα συνδετικό όραμα που θα είναι ικανό να κινητοποιήσει και να εμπνεύσει και το πόπολο αλλά και τους κουλτουριάρηδες. Αλλά και την "άτιμη" την οικονομία της αγοράς. (η οποία, κατά Βίλλυ Μπραντ, πρέπει να υπάρχει σε όλα και, μόνο όπου δεν μπορεί από μόνη της να αυτορυθμιστεί, θα πρέπει να επεμβαίνει το κράτος)Ο Στέλιος Ράμφος, από την άλλη πλευρά, ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΈΝΑ διαπιστώνει ότι πάσχουμε από την κατάθλιψη του "ελληνικού μηδενισμού". Πόσο δροσερή είναι αλήθεια η φωνή του!
Θέλουμε λοιπόν άμεσα κάτι που θα μας κινητοποιήσει αλλά και θα δράσει σαν αντικαταθλιπτικό σε μεγάλα νούμερα (π.χ. 10000000 των Ελλήνων και παραπάνω αν βάλουμε και τα δεκάδες εκατομμύρια της διασποράς).
Δεν θα μιλήσουμε για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά και την Κόκκινη Μηλιά.
Θα πάμε πιό πίσω.
Τόσο πίσω που όλος ο πλανήτης δεν θα μπορεί παρά να συμφωνήσει και να το απολαύσει.Κι εμείς το έχουμε ήδη κάνει (π.χ. με τον Μ. Αλέξανδρο) και όχι μόνο μια φορά. Πολύ πιό παλιά από τον 4ο π.Χ. αιώνα οι Έλληνες έδωσαν τα φώτα τους από την νήσο του Πάσχα μέχρι την νήσο του Πάσχα.
(Ένας αρχαικός Ελληνικός Πολιτισμός στην Νήσο του Πάσχα - Nors Sigurd Josephson , Βιβλιοπωλείο ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ τηλ.3634932 - γλωσσολογικό και λίγο δύσκολο, αλλά το τέλος του είναι βατό σε μη ειδικούς και πραγματικά εκπληκτικό - mata kita rani - Πρώτη έκδοσις εις την Γερμανικήν από τον εκδοτικό οίκο του Πανεπιστημίου C.WINTER της Χαιδελβέργης)
Και όσοι "κατακτήθηκαν" η "εκπολιτίστηκαν" από εμάς δεν σταναχωρήθηκαν καθόλου.Δεν μπορούμε; Δεν νομίζω ότι και τότε ήμαστε περισσότεροι.
Έχουν αλλάξει οι συνθήκες; Ναί, έχουν γίνει καλύτερες τώρα με την καλή παγκοσμιοποίηση.
Θέλει χρήμα και όπλα; Οχι πιά και το ξέρετε.
Και όλοι γνωρίζουν ότι διαθέτουμε και τον (νευτωνικό) Αριστοτέλη αλλά και τον (κβαντικό) Πλάτωνα. Δηλαδή και την Τύχη αλλά και την Αναγκαιότητα (ωραίο βιβλίο του Ζάκ Μονό αλήθεια - το θυμάστε;)
Και τότε θα δείτε πως θα εκμηδενιστεί το έλλειμα.
Και τότε θα δείτε πως θα εξαφανιστεί το χρέος.
Και τότε θα δείτε πως θα επανέλθουμε σε τροχιά "ανάπτυξης"
Και για όσους δεν νοιάζονται μόνο για τα παραπάνω "παντελονιάσματα"
Και τότε θα δούμε πως θα ξαναγυρίσει το χαμόγελο στον Έλληνα.
Και τότε θα δούμε πως θα ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι (ψηφίζοντας βέβαια και όχι πηγαίνοντας για μπάνιο χειμωνιάτικα)
Και τότε θα δούμε πως μπορούμε πραγματικά να ξαναδώσουμε τα φώτα της ειρήνης και της ανθρωπιάς σε όλο τον πλανήτη.
Και νη μην συνωστιζόμαστε κλαίγοντας την μοίρα μας και τρώγοντας τις σάρκες μας στις παραλίες της Σμύρνης (ο Πανιώνιος χθές έφαγε 3 μπαλάκια μακριά από την Νέα Σμύρνη).
Και όποιος θέλει σάρκα ας φάει τον Πάγκαλο. Ο οποίος, μια που τ' ανα φέραμε, λέει και κανένα σωστό όπως αυτά με το ΚΚΕ η ότι μαζί τα φάγαμε. Και όταν κάθεσαι με τύπους σαν τον Πάγκαλο, είναι φυσικό κάποιος να φάει περισσότερο και κάποιος λιγότερο από τον μέσο όρο. Ολοι πάντως κάτι τσιμπάνε.
Δεν μπορούμε να τ' αφήσουμε πιά αυτά και αυτούς πίσω;
Αυτό φίλοι θα γίνει όταν ένα νέο όραμα χτυπήσει τα ΜΜΕ σαν τυφώνας η μπορέσει να διαδοθεί από το Internet η στόμα με στόμα.
Βοηθήστε κι εσείς. Ο καθένας με την δική του εκδοχή.
Δεν πρέπει να μπορεί να εντοπιστεί εύκολα η πηγή του οράματος και δεν πρέπει να είναι κατασκεύασμα ενός εγκεφάλου.Μόνο έτσι θα είναι επιτυχημένο και με προοπτική.
"Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι.... Αλλιώς χανόμαστε" λέει ο Τσακνής
Διαβάζω τώρα το βιβλίο του Francois Julien - Από την Ελλάδα στην Κίνα. Μετάβαση και επάνοδος (εκδόσεις Εξάντας) μόνο 120 σελίδες μικρού μεγέθους. Ο συγγραφέας, προσπαθώντας κάποιες δεκαετίες να κατανοήσει τον Πλάτωνα, αναγκάστηκε να μελετήσει για πολύ τον Κινέζικο πολιτισμό και να τον χρησιμοποιήσει για την επάνοδο στον Πλάτωνα. Δύο το πολύ τρείς είναι οι διαφορετικοί πολιτισμοί που έχουν αναπτυχθεί στην στεριά. Για την θέλασσα δεν ξέρουμε ακόμα. Μπείτε στο άλλο μου blog www.makrygiorgos.blogspot.com (ΕΝΑΣ ΤΥΧΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ) αν ενδιαφέρεστε και για την θάλασσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου