ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ; ΑΠΟΔΕΙΞΗ

Κάποτε παλιά έλεγα ότι οι ΠΑΣΟΚτζήδες είχαν γνωρίσματα προβάτου, επειδή ανέχονταν πράγματα που σε μένα δεν ήταν αποδεκτά..

Μετά σοβαρεύτηκα και κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Υπήρχε πολλή συσσωρευμένη πολιτική σοφία στην στάση των μελών και οπαδών του ΠΑΣΟΚ (και αρκετών από την ηγεσία του).

Έλα όμως που τώρα, η ίδια η ηγετική ομάδα του κόμματος δείχνει ότι αντιμετωπίζει τον κόσμο της σαν πρόβατα.

Έχει ο καιρός γυρίσματα θα μου πείτε, όπως έλεγε και ο καπετάν Γιώτης.

Εγώ λοιπόν είμαι από αυτούς που στηρίζουν το μνημόνιο και θέλω να με υπολογίζουν οι άλλοι σαν εκσυγχρονιστή. Όχι "Σημιτικό", αλλά υπέρ του εκσυγχρονισμού στο απαρχαιωμένο πολιτικό μας σύστημα και το κράτος.

Είμαι ακόμα από αυτούς που θα ήθελαν να τους λένε οι άλλοι σαν Ευρωπαϊστές σοσιαλδημοκράτες.

Ναι, τα πολιτικά μου πρότυπα μάλλον βρίσκονται κατά την Σκανδιναβική γειτονιά (ραμμένα βέβαια στα Μεσογειακά μας μέτρα. Γίνεται αυτό και δείτε την Κύπρο)

Μου αρέσει πολύ η διεθνής δραστηριότητα και οι πρωτοβουλίες του Γιώργου Παπανδρέου που κατάφερε (μαζί με άλλους) να σύρει την Ευρώπη κοντά στην συνειδητοποίηση των πραγματικών της προβλημάτων και να "διεθνοποιήσει" το "Ελληνικό" πρόβλημα.

Συμφωνώ με όλες τις πρωτοβουλίες των υπουργών για το συμμάζεμα του "οίκου ανοχής".

Μέχρις όμως εκεί.

Όλα τα παραπάνω δεν προϋποθέτουν με τίποτε ότι θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι είμαστε πρόβατα και ότι κάποια μικρή φωτισμένη ομάδα θα καταφέρει να τα κάνει όλα μόνη της χωρίς την δική μας συμμετοχή.

Όποτε έγινε αυτό, μόνο δεινά προέκυψαν για τους λαούς και τα έθνη.

Η Ιστορία βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων.

Χρειάζεται λοιπόν κάποιου είδους "φρένο" στην επιδίωξη της απόλυτης και ανεξέλεγκτης εξουσίας. ΄Ο δρόμος είναι ολισθηρός και δεν χρειάζονται απότομες αλλαγές ταχύτητας η φρεναρίσματα.

Και οι επερχόμενες εκλογές είναι μια πρώτου είδους τέτοια ευκαιρία.

Ο καθένας μας μπορεί να βρει τον τρόπο για να προσφέρει το δικό του "λιθαράκι" στο φρενάρισμα.

Και άσε τον πρωθυπουργό μας και τους στενούς του συνεργάτες να μας εκφοβίζουν ότι θα μας "τιμωρήσουν" με βουλευτικές εκλογές.

Μάλλον δεν το εννοούν.

Αλλά, ακόμα και αν το εννοούν, ας το κάνουν. Το πολύ πολύ να προκύψει κυβέρνηση "Εθνικής Σωτηρίας", όπως το 1974.

Και η οποία βέβαια θα εφαρμόσει το μνημόνιο και όλα τα σχετικά, ακόμα καλύτερα από την σημερινή Κυβέρνηση.

Και αυτό το ξέρουν καλά και οι ξένοι "προστάτες" και συναγωνιστές και δεν πρόκειται να μας "κάνουν" τίποτε. Ούτε καν για μια ημέρα.

Τα καλά και σοβαρά γίνονται σύντροφοι μόνο και με την συμμετοχή του "πόπολου".

Μην φοβάστε τίποτε.

Και το μαύρο είναι ένα αποδεκτό χρώμα.

Και ας την πληρώσουν και κάποιοι "αθώοι" αλλά και κάποιοι αξιόλογοι υποψήφιοι.

Όμως με μέτρο.

Και βέβαια παραμένουμε μέλη με όνομα, διεύθυνση και κομματική ταυτότητα.

ΟΠΩΣ ΤΟ 1994 ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Ενώ οι (πολλοί) δημοτικοί υποψήφιοι έχουν επιδοθεί στο βαρετό πια για όλους (και για τους ψηφοφόρους αλλά και για τους ίδιους) σπορ της άγρας σταυρών (με sms και φυλλάδια στα οποία ελάχιστη σημασία δίνεται), λίγη σημασία έχει δοθεί στις περιφερειακές εκλογές.
Έτσι ήταν και το 1994. Σαν Γραμματέας τότε της Νομαρχιακής του Συνασπισμού Υπολοίπου Αττικής είχα κάτσει μαζί με τον κ. Παπανίκα, καθηγητή Πολυτεχνείου Πατρών (και άλλους εμπλεκόμενους), και είχαμε ασχοληθεί με τα κεντρικά προβλήματα του κοινού συνδυασμού ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ για τις (πρώτες) Νομαρχιακές εκλογές. Το γήπεδο ήταν άγνωστο και ούτε κι εμείς δεν είχαμε καταλάβει το πού πηγαίναμε. Δεν χρειάζονται λεπτομέρειες. Το αποτέλεσμα (εκλογή Φράγκου) είναι γνωστό. Δεν ήρθε βέβαια και η καταστροφή αλλά, ειδικά στην πολύπαθη Ανατολική Αττική, δεν έπρεπε το ξεκίνημα να γίνει με «δεξί» βηματισμό. Πολλά θα μπορούσαν π.χ. να ειπωθούν για την οργάνωση και την στελέχωση της Νομαρχίας στην Παλλήνη, που δεν είναι και από τις παρθενικότερες. Και σε άλλους τομείς όμως το ξεκίνημα ήταν προσδιοριστικό.
Όχι ότι όπου εκλέχτηκαν «δημοκρατικοί» πήγαν όλα καλά και όχι ότι όλα όσα έγιναν επί Φράγκου ήταν καταστροφικά.
Ισχυρίζομαι λοιπόν ότι έχει μεγάλη σημασία το ποια λογική θα βάλει την σφραγίδα της στην παρθενική εφαρμογή ενός θεσμού.
Και βέβαια τότε (το 1994) τα «στελέχη» τα έδιναν όλα για τους δημοτικούς τους ευνοούμενους και σχεδόν τίποτε για τους νομαρχιακούς υποψηφίους.
Παρόμοια πράγματα διαπιστώνω και τώρα.
Όλοι συζητούν για τον Δήμαρχο Παλλήνης και ο συνδυασμός Δημαρά λέγεται ότι έχει «πάρει κεφάλι».
Και τι σε πειράζει αυτό; Θα ρωτούσε κάποιος από τους πάμπολλους συντρόφους που δηλώνουν ανοιχτά ότι θα επιλέξουν Δημαρά.
Δεν με πειράζει καθόλου φίλοι να εκφραστεί η κάποια δυσαρέσκεια για το Μνημόνιο (την λογική του οποίου εγώ στηρίζω) στις επικείμενες εκλογές. Είναι φαινόμενο υγείας και όχι ανταρσίας.
Για καθίστε όμως, παρακαλώ, αγαπητοί διαμαρτυρόμενοι και συγκρίνετε τους δύο υποψηφίους που έχετε μπροστά σας.
Ο περιφερειάρχης (άρα και το επιτελείο του) θα είναι ο «πρωθυπουργός» 4 εκατομμυρίων Ελλήνων.
Μπορεί ο συμπαθής κ. Δημαράς να «μανατζάρει» την κυβέρνηση της Αττικής;
Τι παρόμοιο έχει κάνει μέχρι τώρα ο , πραγματικά αγαπητός, δημοσιογράφος και βουλευτής; Και καλά, η Φώφη είχε την στιβαρή κα. Μπέη. Ποιους έχει ο Δημαράς;
Δεν θα μπω σε συζητήσεις περί διοίκησης περιπτέρου αλλά πιστεύω ότι ο Σγουρός (όπως και να τον εκτιμά κάποιος πολιτικά) έχει περισσότερα προσόντα αλλά και εμπειρία για την θέση.
Σκεφτείτε λοιπόν μήπως θα έπρεπε να μην «χαντακώσετε» τον νέο θεσμό με την (έστω δικαιολογημένη) αγανάκτησή σας.
Υπάρχουν σίγουρα και άλλοι τρόποι να καταμετρήσετε την όποια δυσαρέσκειά σας προς το κόμμα σας, την κυβέρνηση, το ΔΝΤ, την Ευρώπη, το σύστημα κλπ.
Χάρης Μακρυγιώργος

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

BLOG ΕΝΑΣ ΤΥΧΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

facebook Charilaos Makrygiorgos

ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ; ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ

Διαβάζοντας το βιβλίο του Τούρκου ακαδημαικού και ΥΠΕΞ, αλλά κύρια διαβάζοντας σχόλια και αντιδράσεις, αισθάνομαι ότι κάποιος άλλος θα έπρεπε να πάρει πάσα και να κάνει παιχνίδι.
Το πραγματικά ωραίο ιδεολόγημα της PAX  TURKALA (μην σας σηκωθεί η τρίχα με τον νεολογισμό και επιπλέον νομίζω ότι και ο Ρήγας Φεραίος κάτι ανάλογο είχε κατά νού, με την μόνη διαφορά ότι έβλεπε κάποιους άλλους για "πρωταγωνιστές") είναι ικανό να δώσει ένα λειτουργικό όραμα στην σύγχρονη Τουρκία (και στους μορφωμένους και στους Ανατολίτες, και στους Κεμαλικούς και στους Ισλαμιστές) ικανό να αντικαταστήσει το κενό της μάλον αποσυρόμενης Τουρκικής υποψηφιότητας για την Ευρώπη.
Εμείς δεν έχουμε παρόμοια "απόσυρση" του "Ευρωπαικού" οράματος. Υπάρχει βέβαια μια τάση επιστροφής στην ιδέα της "Ψωροκώσταινας". Πάντως μια ελάχιστη "γιακωβίνικη" μειοψηφία (και όχι μόνο στο γνωστό ένα κόμμα των Λακεδαιμονίων- ΚΚΕ) δεν είναι ικανή να πετύχει τέτοια "απόσυρση". Τουλάχιστον όχι ακόμα. Πρέπει πάντως όπου την συναντάμε να την τσεκουρώνουμε αυτή την νοοτροπία "επιστροφής στην ελληνική κοιτίδα", ώστε να μην μπορέσει να μολύνει και άλλους.

Έχουμε όμως εμείς μια έλλειψη οράματος, που είναι τόσο αναγκαίο για να ζήσουμε όσο είναι και τα "φράγκα".

Μετά την είσοδο στην ΕΟΚ, την είσοδο στην ΟΝΕ, τους Ολυμπιακούς και την κατάληψη της Προεδρίας στην Σοσιαλιστική Διεθνή(!) λείπει ένα συνδετικό όραμα που θα είναι ικανό να κινητοποιήσει και να εμπνεύσει και το πόπολο αλλά και τους κουλτουριάρηδες. Αλλά και την "άτιμη" την οικονομία της αγοράς. (η οποία, κατά Βίλλυ Μπραντ, πρέπει να υπάρχει σε όλα και, μόνο όπου δεν μπορεί από μόνη της να αυτορυθμιστεί, θα πρέπει να επεμβαίνει το κράτος)
Ο Στέλιος Ράμφος, από την άλλη πλευρά, ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΈΝΑ διαπιστώνει ότι πάσχουμε από την κατάθλιψη του "ελληνικού μηδενισμού". Πόσο δροσερή είναι αλήθεια η φωνή του!
Θέλουμε λοιπόν άμεσα κάτι που θα μας κινητοποιήσει αλλά και θα δράσει σαν αντικαταθλιπτικό σε μεγάλα νούμερα (π.χ. 10000000 των Ελλήνων και παραπάνω αν βάλουμε και τα δεκάδες εκατομμύρια της διασποράς).

Δεν θα μιλήσουμε για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά και την Κόκκινη Μηλιά.

Θα πάμε πιό πίσω.

Τόσο πίσω που όλος ο πλανήτης δεν θα μπορεί παρά να συμφωνήσει και να το απολαύσει.
Κι εμείς το έχουμε ήδη κάνει (π.χ. με τον Μ. Αλέξανδρο) και όχι μόνο μια φορά. Πολύ πιό παλιά από τον 4ο π.Χ. αιώνα οι Έλληνες έδωσαν τα φώτα τους από την νήσο του Πάσχα μέχρι την νήσο του Πάσχα.

(Ένας αρχαικός Ελληνικός Πολιτισμός στην Νήσο του Πάσχα - Nors Sigurd Josephson , Βιβλιοπωλείο ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ τηλ.3634932 - γλωσσολογικό και λίγο δύσκολο, αλλά το τέλος του είναι βατό σε μη ειδικούς και πραγματικά εκπληκτικό - mata kita rani - Πρώτη έκδοσις εις την Γερμανικήν από τον εκδοτικό οίκο του Πανεπιστημίου C.WINTER της Χαιδελβέργης)

Και όσοι "κατακτήθηκαν" η "εκπολιτίστηκαν" από εμάς δεν σταναχωρήθηκαν καθόλου.
Δεν μπορούμε; Δεν νομίζω ότι και τότε ήμαστε περισσότεροι.
Έχουν αλλάξει οι συνθήκες; Ναί, έχουν γίνει καλύτερες τώρα με την καλή παγκοσμιοποίηση.
Θέλει χρήμα και όπλα; Οχι πιά και το ξέρετε.
Και όλοι γνωρίζουν ότι διαθέτουμε και τον (νευτωνικό) Αριστοτέλη αλλά και τον (κβαντικό) Πλάτωνα. Δηλαδή και την Τύχη αλλά και την Αναγκαιότητα (ωραίο βιβλίο του Ζάκ Μονό αλήθεια - το θυμάστε;)
Και τότε θα δείτε πως θα εκμηδενιστεί το έλλειμα.
Και τότε θα δείτε πως θα εξαφανιστεί το χρέος.
Και τότε θα δείτε πως θα επανέλθουμε σε τροχιά "ανάπτυξης"
Και για όσους δεν νοιάζονται μόνο για τα παραπάνω "παντελονιάσματα"
Και τότε θα δούμε πως θα ξαναγυρίσει το χαμόγελο στον Έλληνα.
Και τότε θα δούμε πως θα ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι (ψηφίζοντας βέβαια και όχι πηγαίνοντας για μπάνιο χειμωνιάτικα)
Και τότε θα δούμε πως μπορούμε πραγματικά να ξαναδώσουμε τα φώτα της ειρήνης και της ανθρωπιάς σε όλο τον πλανήτη.
Και νη μην συνωστιζόμαστε κλαίγοντας την μοίρα μας και τρώγοντας τις σάρκες μας στις παραλίες της Σμύρνης (ο Πανιώνιος χθές έφαγε 3 μπαλάκια μακριά από την Νέα Σμύρνη).
Και όποιος θέλει σάρκα ας φάει τον Πάγκαλο. Ο οποίος, μια που τ' ανα φέραμε, λέει και κανένα σωστό όπως αυτά με το ΚΚΕ η ότι μαζί τα φάγαμε. Και όταν κάθεσαι με τύπους σαν τον Πάγκαλο, είναι φυσικό κάποιος να φάει περισσότερο και κάποιος λιγότερο από τον μέσο όρο. Ολοι πάντως κάτι τσιμπάνε.
Δεν μπορούμε να τ' αφήσουμε πιά αυτά και αυτούς πίσω;
Αυτό φίλοι θα γίνει όταν ένα νέο όραμα χτυπήσει τα ΜΜΕ σαν τυφώνας η μπορέσει να διαδοθεί από το Internet η στόμα με στόμα.
Βοηθήστε κι εσείς. Ο καθένας με την δική του εκδοχή.
Δεν πρέπει να μπορεί να εντοπιστεί εύκολα η πηγή του οράματος και δεν πρέπει να είναι κατασκεύασμα ενός εγκεφάλου.Μόνο έτσι θα είναι επιτυχημένο και με προοπτική.
"Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι.... Αλλιώς χανόμαστε" λέει ο Τσακνής

Διαβάζω τώρα το βιβλίο του Francois Julien - Από την Ελλάδα στην Κίνα. Μετάβαση και επάνοδος (εκδόσεις Εξάντας) μόνο 120 σελίδες μικρού μεγέθους. Ο συγγραφέας, προσπαθώντας κάποιες δεκαετίες να κατανοήσει τον Πλάτωνα, αναγκάστηκε να μελετήσει για πολύ τον Κινέζικο πολιτισμό και να τον χρησιμοποιήσει για την επάνοδο στον Πλάτωνα. Δύο το πολύ τρείς είναι οι διαφορετικοί πολιτισμοί που έχουν αναπτυχθεί στην στεριά. Για την θέλασσα δεν ξέρουμε ακόμα. Μπείτε στο άλλο μου blog www.makrygiorgos.blogspot.com (ΕΝΑΣ ΤΥΧΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ) αν ενδιαφέρεστε και για την θάλασσα.

Καλή σας εβδομάδα

ΧΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΣΤΑΚΟ - ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ

Μόλις άκουσα την Πρασινοσκουφίτσα Υπουργό να απαντά για την ακύρωση της επένδυσης στον Αστακό.

Δεν Πειράζει στ' αλήθεια. Οι επενδυτές θα έριχναν το βρώμικο ρεύμα τους στο δικό μας σύστημα.

Μπράβο Τίνα που άκουσες την διαμαρτυρία της ΔΕΗ και δεν υποχώρησες.

Δεν μπορεί τα "πράσινα άλογα" να δαμαστούν από ωμούς οικονομίστικους υπολογισμούς.

Οσο για το Πρασινοσκουφίτσα, το χρησιμοποίησε χθές ο Θ. Τάσιος στην διάλεξή του στο Megaron Plus με θέμα "Κοινωνία και Περιβάλλος - Τώρα με την Κρίση;". Το είπε με τρυφερότητα και όλη η ομιλία ήταν , αναμενόμενα, απολαυστική. Αισθάνθηκα όμως αγαπητέ δάσκαλε ότι όλοι οι παριστάμενοι ήταν ήδη "ψημένοι" στις απόψεις σου. Καλύτερα να έβγαινες πιό συχνά σε πιό "μαζικά" μέρη. 

Ξέρω ότι έχει το κόστος του αλλά αξίζει τον κόπο.

ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΤΟ HUMANITY

 Τα παρακάτω ήταν στο μπλοκαρισμένο blog "cmakry.blogspot.com" από το 2007 και δεν κάνει να ξεχαστούν.

Επειδή κάποιοι φίλοι με ρώτησαν γιατί τώρα, που είμαι ανακατεμένος στην βράση του θέματος του ΠΑΣΟΚ, ανάρτησα το HUMANITY, έψαξα για μια εξήγηση.
Η πιο πιθανή μου φαίνεται ότι περιγράφεται πολύ καλά αν στα λόγια του τραγουδιού, στην θέση της λέξης HUMANITY, βάλουμε την λεξη ΠΑΣΟΚ.
Ισως φαίνεται απαισιόδοξο, αλλά, μην ξεχνάτε :
Οταν κάποιος που χρειαζόνταν ένα καινούργιο κτίριο κληρονομήσει ένα παλιό κτίριο πρέπει, αφού σταθμίσει πάρα πολλούς οικονομικούς, συναισθηματικούς κ.α. παράγοντες, να πάρει τελικά την απόφαση :
(α) ανακαίνιση του υπάρχοντος
ή
(β) κατεδάφιση και ανέγερση νέου (με πιθανή χρήση και κάποιων από τα υλικά κατεδάφισης)

 

Τώρα όμως (2010) το τραγούδι δεν πιάνει μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά όλο τον πλανήτη.
Παρότι δεν το περίμενα, ο ΓΑΠ και η Σοσιαλιστική Διεθνής μας κατάφεραν να διεθνοποιήσουν το δήθεν ελληνικό πρόβλημα. Νά 'ναι καλά και ο Αγιάλα βέβαια και οι άλλοι σύντροφοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.

ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ

HUMANITY

Το προπερασμένο καλοκαίρι οι SCORPIONS ξαναχτύπησαν με ένα εντελώς πολιτικό τραγούδι, το HUMANITY.

Humanity

Auf wiedersehen it's time to say goodbye

The party's over as the last good dies and angel cries

Humanity,

It's au revoir to your insanity

You sold your soul to feed your melodies, your fantasies and lies
You are a drop in the rain,

Just a number not a name

You won't see it

You don't believe it

At the end of the day

You are a needle in the hay

You signed and sealed it

And now you gotta deal with it

Humanity humanity

Good bye

Be on your way

Adios amigo

There's a price to pay

For all the idiotistic games you played

The world you made is gone

You are a drop in the rain,

Just a number not a name

You won't see it

You don't believe it

At the end of the day

You are a needle in the hay

You signed and sealed it

And now you gotta deal with it

Humanity humanity

Good bye

In your eyes

I'm staring at the end of time

Nothing can change us

Noone can save us from ourselves

You are a drop in the rain,

Just a number not a name

You won't see it

You don't believe it

At the end of the day

You are a needle in the hay

You signed and sealed it

And now you gotta deal with it

Humanity humanity

Good bye

Πιστεύω ότι είναι μια άξια συνέχεια του WINDS OF CHANGES (φανταστείτε να παίζεται στο GORKY PARK της Μόσχας και να έχει την δύναμη από μόνο του να ρίξει το τείχος του Βερολίνου)
Φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι SCORPIONS "δίνουν γραμμή" στην ασθμαίνουσα Ευρώπη να ξανοιχτεί σε όλο τον πλανήτη. 

Τώρα που το μελέτησα, θυμήθηκα και μια προσωπική ιστοριούλα ένα βροχερό βραδάκι του 1976 στο Gorki Park που κουβαλούσα έναν μεγάλο σάκκο με ρούχα για μια λεπτή Μοσχοβίτισσα.....

Μετά , που παραπέρα θα ξανοιχτούν ο KLAUSS MEINE και οι φίλοι του; Ενδιαφέρον και θα περιμένουμε.